مردی در ابعاد گوناگون ، شخصیتی بود که هر گروه او را ازخود می دانست .
بسیج ، ارتش ، سپاه و اقشار مختلف به قدری با او صمیمی و مأنوس بودند که او را به راستی از خود می دانستند .
شهید صیاد ، شخصیتی بسیار مردمی داشتند . دوست داشتند همیشه با مردم باشند ؛ حتی در نماز جمعه که شرکت می کردند ، هیچ وقت در جایگاه مسؤولین نمی نشستند و اغلب در جوار مردم قرار می گرفتند .
نماز که تمام می شد ، حدود یک ساعت طول می کشید تا او برگردد و تازه می فهمیدیم که برای گوش دادن و گره گشایی به مشکلات مردم این همه تأخیرداشته است .

هفته ای 24 ساعت ، در دانشکدة افسری معارف اسلامی تدریس می کرد . ایشان نسبت به صلة رحم و رسیدگی به امور فامیل بسیار توجه داشت و اغلب مشکلات اطرافیان را حل می کرد .
او به فکر تفریح و راحتی خود نبود و معتقد بود که ما مسؤول هستیم و باید به مشکلات دیگران رسیدگی کنیم .